مقایسه صوت شناختی همخوانهای انفجاری در تولید گفتار کودکان با کاشت حلزون و کودکان شنوا

هدف: مطالعه صوت شناختی تأثیر واک داری و محل تولید همخوانهای انفجاری دهانی زبان فارسی، بر متغیر زمان شروع واک در تولید گفتار کودکان با کاشت حلزون و مقایسه آن با کودکان شنوا، هدف مقاله حاضر است. روش: 10 کودک دختر ناشنوای پیش زبانی که حدود 5/4 سال از کاشت حلزون شنوایی شان می گذشت، 8 کلمه تک هجایی زبان فارسی را تولید کردند که در این کلمات همخوانهای انفجاری دهانی زبان فارسی، قبل از واکه های پسین و در آغاز هجا قرار گرفته بودند. با استفاده از نرم افزار پرت متغیر زمان شروع واک استخراج و با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس نتایج حاصل با تولید 10 کودک دختر شنوا مقایسه شد. یافته ها: در هر دو گروه از کودکان، بر اساس متغیر زمان شروع واک نمی توان بین محلهای تولید لبی، دندانی و کامی تمایز قائل شد. در همه موارد به جز همخوانهای دندانی بی واک، میانگین زمان شروع واک در کودکان کاشت حلزون شده، بیشتر از کودکان شنوا بود؛ دیگر اینکه تفاوت آشکاری بین تولید انفجاریهای واک دار دو گروه وجود داشت، از این جهت که تنها در کودکان شنوا، زمان شروع واک با مقدار منفی تولید شده بود. همچنین، بازه زمانی تغییرات زمان شروع واک در کودکان کاشت حلزون شنوایی شده، کوچک تر از همسالان شنوای آنها بود. نتیجه گیری: در هر دو گروه از کودکان زمان شروع واک برای ارزشهای مختلف مقوله واک داری معنادار بود، اما زمان شروع واک برای محلهای تولید مختلف و تعامل مقوله های واک داری و محل تولید معنادار نبود. به علاوه، وضعیت شنوایی بر زمان شروع واک تأثیر معناداری داشت.